بنابراین، بزرگسالان مسن‌تر، مانند شاهدان کودک، اغلب احساس می‌کنند که مجبور می‌شوند فردی را از یک ترکیب انتخاب کنند، حتی اگر واقعاً کسی را در صف تشخیص ندهند. و چیزی که ما دریافتیم این است که وقتی ما شبح را در صف معرفی می‌کنیم، در واقع این میزان شناسایی نادرست را کاهش می‌دهد و شواهد شاهدان سالمند را قابل اعتمادتر می‌کند. بنابراین به نظر می رسد استفاده از سیلوئت چیزی است که می تواند با شاهدان در همه سنین کار کند، نه فقط کودکان. آره پس همین است، منظورم این است که وقتی نوبت به نه گفتن و گفتن آن شخص می رسد، به نظر می رسد که بچه ها قادر به انجام این کار نیستند. و این تحقیق سپس خط بعدی تحقیقات من را آغاز کرد، که عبارت بود از بررسی روش‌هایی برای بهبود این قابلیت اطمینان و اجازه دادن به کودکان برای اینکه واقعاً کسی را از یک خط انتخاب نکنند.
احساس هویت به دست آمده در مراحل قبلی نیز برای ایجاد صمیمیت ضروری است. اگر این مهارت آموخته نشود، جایگزین، بیگانگی، انزوا، ترس از تعهد و ناتوانی در وابستگی به دیگران است. موضع بومی‌گرایان استدلال می‌کند که ورودی زبان برای نوزادان و کودکان ضعیف‌تر از آن است که ساختار زبان را به دست آورند.
روانشناسان سعی کرده اند با استفاده از مدل ها این عوامل را بهتر درک کنند. یک مدل باید صرفاً ابزاری را که یک فرآیند به وسیله آن انجام می‌شود، توضیح دهد. این گاهی اوقات با اشاره به تغییراتی در مغز انجام می شود که ممکن است با تغییراتی در رفتار در طول دوره رشد مطابقت داشته باشد.
چنین عواملی می توانند تأثیر زیادی بر روانشناسی کودک داشته باشند. روابط با همسالان و بزرگسالان بر نحوه تفکر، یادگیری و رشد کودکان تأثیر دارد. خانواده ها، مدارس و گروه های همسالان، همه بخش مهمی از بافت اجتماعی را تشکیل می دهند. روانشناسی کودک نه تنها به چگونگی رشد جسمی کودکان، بلکه با رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی آنها نیز می پردازد. این شاخه خاص بر ذهن و رفتار کودکان از رشد قبل از تولد تا نوجوانی تمرکز دارد.
با این حال، در کشورهای در حال توسعه ناتوانی در انجام "سهم فعال" به جامعه، نه سن تقویمی، نشان دهنده آغاز سالمندی است. طبق مراحل رشد روانی اجتماعی اریکسون، سالمندی مرحله ای است که افراد کیفیت زندگی خود را ارزیابی می کنند. در بازتاب زندگی خود، افراد در این گروه سنی اگر تصمیم بگیرند که زندگیشان موفق بوده است، احساس یکپارچگی می کنند یا اگر ارزیابی زندگی نشان دهنده شکست در دستیابی به اهداف باشد، احساس ناامیدی می کنند. دوره‌های بحرانی در دوران نوزادی و کودکی وجود دارد که در طی آنها رشد سیستم‌های ادراکی، حسی-حرکتی، اجتماعی و زبانی به‌شدت به تحریک محیطی بستگی دارد. کودکان وحشی مانند جن، که از تحریک کافی محروم هستند، در کسب مهارت های مهم شکست می خورند و نمی توانند در دوران کودکی بعدی یاد بگیرند.
پیاژه پیشنهاد کرد که درک و درک یک نوزاد از جهان به رشد حرکتی آنها بستگی دارد، که برای نوزاد لازم است تا بازنمایی های بصری، لمسی و حرکتی اشیاء را به هم پیوند دهد. بر اساس این نظریه، نوزادان از طریق لمس و دست زدن به اشیا، ماندگاری اشیاء را ایجاد می کنند. همچنین نوزادان این درک را می‌آموزند که اجسام جامد و دائمی هستند و زمانی که دور از دید نیستند به وجود خود ادامه می‌دهند.
ویگوتسکی به شدت بر نقش فرهنگ در تعیین الگوی رشد کودک متمرکز بود و استدلال می کرد که رشد از سطح اجتماعی به سطح فردی حرکت می کند. به عبارت دیگر، ویگوتسکی مدعی شد که روانشناسی باید بر پیشرفت آگاهی انسان از طریق رابطه فرد و محیط اطرافش تمرکز کند. او احساس می کرد که اگر علما به نادیده گرفتن این ارتباط ادامه دهند، این بی اعتنایی مانع درک کامل آگاهی انسان می شود.
اگر شما هم مانند اکثر مردم هستید، احتمالاً به عوامل درونی که بر نحوه رشد کودک تأثیر می‌گذارند فکر می‌کنید، مانند ژنتیک و ویژگی‌های شخصی.
لطفاً جهت دسترسی به لیست برترین مرکز اعصاب و روان کلیک کنید
با این حال، توسعه بسیار بیشتر از تأثیراتی است که از درون یک فرد ناشی می شود. عوامل محیطی مانند روابط اجتماعی و فرهنگی که در آن زندگی می کنیم نیز نقش اساسی دارند.
بزرگسالی میانسال معمولاً به دوره بین 29 تا 49 سالگی اطلاق می شود. در این دوره، بزرگسالان میانسال تضاد بین نسل و رکود را تجربه می کنند. آنها ممکن است احساس مشارکت در جامعه، نسل بعدی یا جامعه نزدیک خود داشته باشند. در همه فرهنگ‌ها، دوران کودکی دوران میانسالی زمانی برای رشد «مهارت‌هایی است که در جامعه آنها مورد نیاز خواهد بود».
و همچنین ممکن است چند سوال بپرسیم، بنابراین مانند یک نظرسنجی کوچک، این کار را انجام دهید. من همچنین پرسیده ام که آیا بچه ها دستورالعمل هایی را که قبل از دیدن یک صف می بینند به خاطر می آورند یا خیر. بنابراین یکی از دستورالعمل‌های مهمی که به همه شاهدان قبل از دیدن صف گفته می‌شود، حضور یا عدم حضور فرد است. و همانطور که از این اصطلاح پیداست، نقش آنها این است که اطمینان حاصل کنند که نیازهای حمایتی اضافی همه کودکان با شرایط اضافی/ویژه آموزشی وجود دارد. درک اینکه چه چیزی باعث می شود بچه ها تیک تیک بزنند یک کار بسیار بزرگ است، بنابراین مطالعه روانشناسی کودک هم گسترده و هم عمیق است.
به عنوان مثال، یک مطالعه طولی در مورد رشد اولیه سوادآموزی، تجربیات اولیه سوادآموزی یک کودک در هر 30 خانواده را با جزئیات بررسی کرد. چند مطالعه و عملکرد دیگر در زمینه روانشناسی رشد جسمانی توانایی های واج شناختی کودکان بالغ 5 تا 11 ساله و فرضیه های بحث برانگیز چپ دست ها در مقایسه با راست دست ها به تأخیر افتاده اند. مطالعه ایتون، چیپرفیلد، ریچوت و کوستیوک در سال 1996 در سه نمونه مختلف نشان داد که هیچ تفاوتی بین راست دست ها و چپ دست ها وجود ندارد. K. Warner Schaie مطالعه رشد شناختی را تا بزرگسالی گسترش داده است.
علاقه خاص دانکن به عدالت ترمیمی است، یک سیستم توانبخشی که برای متوقف کردن رفتار بد و جلوگیری از وقوع آن طراحی شده است، که توسط بزرگسالان نظارت می شود اما توسط خود کودکان هدایت می شود. یکی از مدارسی که دانکن با آن کار می‌کند، مدرسه ابتدایی شیرهمپتون در بریستول است. در این سکانس صوتی، ناتالیا جرسو، مدرس روانشناسی رشد در دانشگاه آزاد، به نقش و کار سه روانشناس رشدی می پردازد که همگی با کودکان سروکار دارند. دانکن گیلارد، سیلوانا منگونی و کاتریونا هاوارد همگی نظرات خود را در مورد روانشناسی کودک بیان می کنند. کارشناسان تنها بر روی بسیاری از تأثیراتی که به رشد طبیعی کودک کمک می کنند، تمرکز می کنند، بلکه بر عوامل مختلفی که ممکن است منجر به مشکلات روانی در دوران کودکی شود، تمرکز می کنند. عزت نفس، مدرسه، فرزندپروری، فشارهای اجتماعی و موضوعات دیگر همگی مورد توجه روانشناسان کودک هستند که می کوشند به کودکان کمک کنند تا به روش هایی سالم و مناسب رشد کنند.
او معتقد بود که انسان ها در طول زندگی خود در مراحلی رشد می کنند و این بر رفتارهای آنها تأثیر می گذارد. ژان پیاژه از سوئیس پیاژه با مشاهده مستقیم و تعامل، نظریه ای در مورد کسب درک در کودکان ایجاد کرد. او مراحل مختلف یادگیری در دوران کودکی را تشریح کرد و درک کودکان از خود و جهان را در هر مرحله از یادگیری توصیف کرد.
در این سن، کودکان برای کشف، آزمایش و درس گرفتن از اشتباهات، ابتکار عمل می کنند. مراقبانی که کودکان نوپا را تشویق می کنند تا چیزهای جدید را امتحان کنند و محدودیت های خود را آزمایش کنند، به کودک کمک می کنند خودمختار، متکی به خود و اعتماد به نفس شود. اگر متصدی مراقبت بیش از حد از اقدامات مستقل باشد یا او را تایید نکند، ممکن است کودک نوپا نسبت به توانایی های خود شک کند و از تمایل به استقلال احساس شرم کند.
نمونه ای از دلبستگی مضطرب در دوران بزرگسالی زمانی است که فرد بزرگسال شریکی را با دلبستگی مضطرب-اجتنابی انتخاب می کند. داشتن یک سبک دلبستگی مضطرب/دوسوگرا می تواند بر مسائل اعتماد بزرگسالان در یک رابطه متعهد تأثیر بگذارد. با درک اینکه یک فرد در کودکی چه سبک دلبستگی با مراقب خود شکل داده است، می توانیم روابط بین فردی آنها را در بزرگسالی بهتر درک کنیم.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت ذهن آرا بازدید نمایید
دانکن علاوه بر کار با مدارس و دانش‌آموزان برای حمایت از نیازهای آموزشی خاص، همچنین تحقیقاتی انجام می‌دهد که به پر کردن شکاف‌های درک ما در مورد چگونگی رشد کودکان کمک می‌کند.
به طور کلی، اینها روی رشد فیزیکی، شناختی (تفکر، یادگیری، حافظه و غیره) و اجتماعی/عاطفی کودکان نقش دارند. روانشناسان کودک تلاش می کنند تا هر جنبه ای از رشد کودک را درک کنند، از جمله نحوه یادگیری، تفکر، تعامل و واکنش عاطفی کودکان به اطرافیان، دوست یابی، درک احساسات و شخصیت، خلق و خوی و مهارت های خود در حال رشد. روانشناسی کودک که رشد کودک نیز نامیده می شود، مطالعه فرآیندهای روانشناختی کودکان و به طور خاص، تفاوت این فرآیندها با بزرگسالان، چگونگی رشد آنها از تولد تا پایان نوجوانی و چگونگی و چرایی تفاوت آنها از یک کودک به بعدی. این موضوع گاهی اوقات با دوران نوزادی، بزرگسالی و پیری در دسته روانشناسی رشد دسته بندی می شود.