این بازی روی میز بیلیارد با همان ابعادی که برای اسنوکر استفاده می‌شود، بازی می‌شود و برای توپ‌ها و گرفتن توپ‌ها امتیاز کسب می‌شود. بیلیارد انگلیسی نیز، اما کمتر، به عنوان "بازی انگلیسی"، "بازی همه جانبه" و "بازی رایج" شناخته شده است.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروشگاه لوازم بیلیارد کلیک کنید
اسنوکر روی یک میز و با همان اندازه توپ که برای بیلیارد انگلیسی استفاده می شود بازی می شود.
بازی اصلی بیلیارد در آمریکای شمالی بیلیارد جیبی یا استخری است. کنگره بیلیارد آمریکا بازی مسابقات آمریکا را کنترل می‌کند، از جمله مسابقات قهرمانی بیلیارد پاک‌باز آزاد آمریکا، که به عنوان قهرمانی جهان در نظر گرفته می‌شود. بازی های اولیه بیلیارد از نظر طراحی میزها، تعداد توپ ها و نحوه حرکت دادن توپ ها روی میز بسیار متفاوت بود. Four-Ball محبوب ترین بازی بیلیارد در آمریکا در نیمه اول قرن نوزدهم بود.
میزهای اسنوکر انگلیسی، میزهای دوازده فوتی هستند. به عبارت دیگر، بزرگ، در حالی که میزهای آمریکایی میزهای ده فوتی هستند. میزهای اسنوکر از میزهای بیلیارد بزرگتر هستند اما جیب ها از میزهای بیلیارد کوچکتر هستند.
این ویژگی ها آن را برای تماشای تلویزیون ایده آل می کند. در یکی، بازیکنان با حرکت دادن یکی از توپ‌ها ("توپ نشانه") به سمت توپ‌های دیگر، امتیاز کسب می‌کنند و به این ترتیب یک "کاروم" به دست می‌آورند. در نوع دوم، امتیازدهی زمانی انجام می‌شود که کیو‌بال به سمت «توپ‌های شی» پرتاب می‌شود و باعث می‌شود که توپ به یکی از شش جیب روی میز، یکی در هر گوشه و یکی در دو طرف دو طرف بلند میز بیفتد. از این رو، دو نوع میز اصلی وجود دارد، میزهای بدون جیب و میزهای جیب دار. عرض میزها نصف طول آن است و طول آن بین 6 تا 12 فوت است.
ریل های مرزی میز بیلیارد کاروم یا کارامولا اغلب به سادگی "بیلیارد" نامیده می شود و زمانی است که میز - همانطور که قبلاً ذکر شد - توسط کوسن ها محدود می شود و در آن فقط از سه توپ استفاده می شود. کالای مورد استفاده در بازی استخر با کالای مورد استفاده در بیلیارد کاروم متفاوت است. همچنین انواع مختلفی از بازی های استخری در سراسر جهان انجام می شود. با این حال میز بیلیارد استاندارد شامل 6 جیب است که در لبه های میز محصور شده اند. پارچه روی میز کند است که سرعت توپ ها را کاهش می دهد.
بازی با 22 توپ که از یک توپ سفید، 15 توپ قرمز و شش توپ رنگی شماره گذاری شده شامل یک توپ زرد 2، یکی سبز 3، یک قهوه ای 4، یک آبی 5، یک صورتی 6 و یک توپ سیاه انجام می شود. بازیکن باید ابتدا یک توپ قرمز را به جیب بزند و سپس سعی کند هر رنگی را که می‌خواهد به جیب بزند و ارزش توپی را که به جیب زده است به ثمر برساند. سپس به طور متناوب توپ های قرمز و رنگی را به جیب می زند. هر توپ قرمز وقتی در جیب قرار می گیرد در جیب باقی می ماند، در حالی که رنگ ها وقتی در جیب قرار می گیرند، تا زمانی که قرمزها روی میز باقی می مانند، روی نقاط مربوطه قرار می گیرند. بازی تا زمانی ادامه می یابد که تنها شش رنگ روی میز باقی بماند.
آیا تا به حال شما را گیج کرده ایم؟ در اینجا یک تفکیک سریع از تفاوت های بین بیلیارد، استخر و اسنوکر آورده شده است. محبوب ترین بازی های جیبی در سطح جهانی، استخر و اسنوکر هستند. سومی، بیلیارد انگلیسی، برخی از ویژگی های بیلیارد کاروم را دارد.
اکثر میزهای "استاندارد" در ایالات متحده 8 فوت طول و 4 فوت عرض دارند. تخت، یا سطح بازی میز، باید بین 29 تا 30 تا ¼ اینچ از زمین فاصله داشته باشد. بهترین تخت های رومیزی از تخته سنگ - بین ½ تا 2 اینچ - ساخته شده اند که روی تکیه گاه های چوبی قرار می گیرند. بازی غالب بیلیارد آمریکایی تا دهه 1870 بیلیارد چهار توپ آمریکایی بود که معمولاً روی یک میز بزرگ (11 یا 12 فوتی) چهار جیبی با چهار توپ - دو توپ سفید و دو توپ قرمز - بازی می شد. امتیازها با زدن توپ‌ها، خراشیدن کیو‌بال یا ساختن کاروم روی دو یا سه توپ به‌دست می‌آمدند.
بازیکن می تواند با به ثمر رساندن بیشترین امتیاز، یک فریم را برنده شود و از توپ نشانه برای به جیب زدن توپ های قرمز و رنگی استفاده کند. توپ های قرمز هر کدام یک امتیاز دارند، در حالی که توپ زرد دو امتیاز، سبز سه امتیاز، قهوه ای چهار امتیاز، آبی پنج امتیاز، صورتی شش امتیاز و سیاه هفت امتیاز ارزش دارند. قوانین تعیین می کنند که در یک پیچ معین، کدام توپ را می توان به جیب زد. توپ هایی که ممکن است در هر نوبت به جیب زده شوند، توپ های "روشن" هستند.
فرآیند ضربه زدن به توپ‌های هدف با توپ‌های نشانه‌ای که سه ریل پشت سر هم می‌سازید، «کاروم» نامیده می‌شود. بیلیارد، استخر و اسنوکر سه بازی مختلف هستند که همگی روی یک میز پارچه‌ای انجام می‌شوند. تفاوت اصلی در اندازه میز و تعداد توپ های استفاده شده در بازی است. اگرچه آنها نزدیک به هم هستند و حتی از یکدیگر تکامل یافته اند، اما به طور مشخص انواعی از ورزش های نشانه ای هستند. اسنوکر از میزی استفاده می کند که دارای شش جیب است، اما میز به طور کلی بزرگتر از میزهای بیلیارد است.
کلمه بیلیارد به هر یک از بازی‌های مختلفی اطلاق می‌شود که روی یک میز مستطیلی نرده‌دار با روکش پارچه‌ای انجام می‌شود و توپ‌های کوچک و سفت را روی هم یا در جیب‌ها با چوب بلندی به نام کیو می‌برند. کاروم یا بیلیارد فرانسوی با سه توپ، دو توپ سفید و یکی قرمز، روی میز بدون جیب بازی می شود. هدف این است که بر روی توپ سفید ضربه بزنید تا به طور متوالی به دو توپ جسم برخورد کند و یک کاروم به ثمر برسد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت بیلیارد کده بازدید نمایید
بیلیارد انگلیسی نیز با سه توپ، اما روی میز جیبی بازی می شود. اسنوکر یکی دیگر از بازی های محبوب بیلیارد بریتانیا است.
انواع زیادی وجود دارد، اما در نیوزلند محبوب ترین آنها استخر، اسنوکر و بیلیارد است. بیلیارد کاروم و بازی های استخری را می توان روی میز هفت فوتی یا میز هشت فوتی و حتی میز نه فوتی که به عنوان میز حرفه ای یا مسابقات شناخته می شود، انجام داد. میزهای بیلیارد کاروم جیب ندارند، اما میزهای بیلیارد و آنهایی که برای اسنوکر استفاده می شوند دارای جیب هستند.
بازی اسنوکر با 15 توپ صورتی بی شماره، 6 توپ شیء شماره دار و 1 کیو بال انجام می شود، در حالی که Pool روی میزی با 6 جیب، با 9 تا 15 توپ شی و علاوه بر این، یک کیو بال بازی می شود. و بازی کارامبول که با هم ترکیب شدند و آن را تشکیل دادند. این بازی دارای هر دو توپ و به جیب زدن توپ ها به عنوان اشیاء بازی است. بیلیارد انگلیسی به دو توپ نشانه و یک توپ قرمز رنگ نیاز دارد. هدف این بازی کسب تعداد ثابتی از امتیازات یا کسب بیشترین امتیاز در یک بازه زمانی تعیین شده در شروع بازی است. در اسنوکر، بازی ها به صورت فریم سازماندهی می شوند.
این بازی روی میز بیلیارد با همان ابعادی که برای اسنوکر استفاده می‌شود، بازی می‌شود و برای توپ‌ها و گرفتن توپ‌ها امتیاز کسب می‌شود. بیلیارد انگلیسی نیز، اما کمتر، به عنوان "بازی انگلیسی"، "بازی همه جانبه" و "بازی رایج" شناخته شده است.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروشگاه لوازم بیلیارد کلیک کنید
اسنوکر روی یک میز و با همان اندازه توپ که برای بیلیارد انگلیسی استفاده می شود بازی می شود.
بازی اصلی بیلیارد در آمریکای شمالی بیلیارد جیبی یا استخری است. کنگره بیلیارد آمریکا بازی مسابقات آمریکا را کنترل می‌کند، از جمله مسابقات قهرمانی بیلیارد پاک‌باز آزاد آمریکا، که به عنوان قهرمانی جهان در نظر گرفته می‌شود. بازی های اولیه بیلیارد از نظر طراحی میزها، تعداد توپ ها و نحوه حرکت دادن توپ ها روی میز بسیار متفاوت بود. Four-Ball محبوب ترین بازی بیلیارد در آمریکا در نیمه اول قرن نوزدهم بود.
میزهای اسنوکر انگلیسی، میزهای دوازده فوتی هستند. به عبارت دیگر، بزرگ، در حالی که میزهای آمریکایی میزهای ده فوتی هستند. میزهای اسنوکر از میزهای بیلیارد بزرگتر هستند اما جیب ها از میزهای بیلیارد کوچکتر هستند.
این ویژگی ها آن را برای تماشای تلویزیون ایده آل می کند. در یکی، بازیکنان با حرکت دادن یکی از توپ‌ها ("توپ نشانه") به سمت توپ‌های دیگر، امتیاز کسب می‌کنند و به این ترتیب یک "کاروم" به دست می‌آورند. در نوع دوم، امتیازدهی زمانی انجام می‌شود که کیو‌بال به سمت «توپ‌های شی» پرتاب می‌شود و باعث می‌شود که توپ به یکی از شش جیب روی میز، یکی در هر گوشه و یکی در دو طرف دو طرف بلند میز بیفتد. از این رو، دو نوع میز اصلی وجود دارد، میزهای بدون جیب و میزهای جیب دار. عرض میزها نصف طول آن است و طول آن بین 6 تا 12 فوت است.
ریل های مرزی میز بیلیارد کاروم یا کارامولا اغلب به سادگی "بیلیارد" نامیده می شود و زمانی است که میز - همانطور که قبلاً ذکر شد - توسط کوسن ها محدود می شود و در آن فقط از سه توپ استفاده می شود. کالای مورد استفاده در بازی استخر با کالای مورد استفاده در بیلیارد کاروم متفاوت است. همچنین انواع مختلفی از بازی های استخری در سراسر جهان انجام می شود. با این حال میز بیلیارد استاندارد شامل 6 جیب است که در لبه های میز محصور شده اند. پارچه روی میز کند است که سرعت توپ ها را کاهش می دهد.
بازی با 22 توپ که از یک توپ سفید، 15 توپ قرمز و شش توپ رنگی شماره گذاری شده شامل یک توپ زرد 2، یکی سبز 3، یک قهوه ای 4، یک آبی 5، یک صورتی 6 و یک توپ سیاه انجام می شود. بازیکن باید ابتدا یک توپ قرمز را به جیب بزند و سپس سعی کند هر رنگی را که می‌خواهد به جیب بزند و ارزش توپی را که به جیب زده است به ثمر برساند. سپس به طور متناوب توپ های قرمز و رنگی را به جیب می زند. هر توپ قرمز وقتی در جیب قرار می گیرد در جیب باقی می ماند، در حالی که رنگ ها وقتی در جیب قرار می گیرند، تا زمانی که قرمزها روی میز باقی می مانند، روی نقاط مربوطه قرار می گیرند. بازی تا زمانی ادامه می یابد که تنها شش رنگ روی میز باقی بماند.
آیا تا به حال شما را گیج کرده ایم؟ در اینجا یک تفکیک سریع از تفاوت های بین بیلیارد، استخر و اسنوکر آورده شده است. محبوب ترین بازی های جیبی در سطح جهانی، استخر و اسنوکر هستند. سومی، بیلیارد انگلیسی، برخی از ویژگی های بیلیارد کاروم را دارد.
اکثر میزهای "استاندارد" در ایالات متحده 8 فوت طول و 4 فوت عرض دارند. تخت، یا سطح بازی میز، باید بین 29 تا 30 تا ¼ اینچ از زمین فاصله داشته باشد. بهترین تخت های رومیزی از تخته سنگ - بین ½ تا 2 اینچ - ساخته شده اند که روی تکیه گاه های چوبی قرار می گیرند. بازی غالب بیلیارد آمریکایی تا دهه 1870 بیلیارد چهار توپ آمریکایی بود که معمولاً روی یک میز بزرگ (11 یا 12 فوتی) چهار جیبی با چهار توپ - دو توپ سفید و دو توپ قرمز - بازی می شد. امتیازها با زدن توپ‌ها، خراشیدن کیو‌بال یا ساختن کاروم روی دو یا سه توپ به‌دست می‌آمدند.
بازیکن می تواند با به ثمر رساندن بیشترین امتیاز، یک فریم را برنده شود و از توپ نشانه برای به جیب زدن توپ های قرمز و رنگی استفاده کند. توپ های قرمز هر کدام یک امتیاز دارند، در حالی که توپ زرد دو امتیاز، سبز سه امتیاز، قهوه ای چهار امتیاز، آبی پنج امتیاز، صورتی شش امتیاز و سیاه هفت امتیاز ارزش دارند. قوانین تعیین می کنند که در یک پیچ معین، کدام توپ را می توان به جیب زد. توپ هایی که ممکن است در هر نوبت به جیب زده شوند، توپ های "روشن" هستند.
فرآیند ضربه زدن به توپ‌های هدف با توپ‌های نشانه‌ای که سه ریل پشت سر هم می‌سازید، «کاروم» نامیده می‌شود. بیلیارد، استخر و اسنوکر سه بازی مختلف هستند که همگی روی یک میز پارچه‌ای انجام می‌شوند. تفاوت اصلی در اندازه میز و تعداد توپ های استفاده شده در بازی است. اگرچه آنها نزدیک به هم هستند و حتی از یکدیگر تکامل یافته اند، اما به طور مشخص انواعی از ورزش های نشانه ای هستند. اسنوکر از میزی استفاده می کند که دارای شش جیب است، اما میز به طور کلی بزرگتر از میزهای بیلیارد است.
کلمه بیلیارد به هر یک از بازی‌های مختلفی اطلاق می‌شود که روی یک میز مستطیلی نرده‌دار با روکش پارچه‌ای انجام می‌شود و توپ‌های کوچک و سفت را روی هم یا در جیب‌ها با چوب بلندی به نام کیو می‌برند. کاروم یا بیلیارد فرانسوی با سه توپ، دو توپ سفید و یکی قرمز، روی میز بدون جیب بازی می شود. هدف این است که بر روی توپ سفید ضربه بزنید تا به طور متوالی به دو توپ جسم برخورد کند و یک کاروم به ثمر برسد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت بیلیارد کده بازدید نمایید
بیلیارد انگلیسی نیز با سه توپ، اما روی میز جیبی بازی می شود. اسنوکر یکی دیگر از بازی های محبوب بیلیارد بریتانیا است.
انواع زیادی وجود دارد، اما در نیوزلند محبوب ترین آنها استخر، اسنوکر و بیلیارد است. بیلیارد کاروم و بازی های استخری را می توان روی میز هفت فوتی یا میز هشت فوتی و حتی میز نه فوتی که به عنوان میز حرفه ای یا مسابقات شناخته می شود، انجام داد. میزهای بیلیارد کاروم جیب ندارند، اما میزهای بیلیارد و آنهایی که برای اسنوکر استفاده می شوند دارای جیب هستند.
بازی اسنوکر با 15 توپ صورتی بی شماره، 6 توپ شیء شماره دار و 1 کیو بال انجام می شود، در حالی که Pool روی میزی با 6 جیب، با 9 تا 15 توپ شی و علاوه بر این، یک کیو بال بازی می شود. و بازی کارامبول که با هم ترکیب شدند و آن را تشکیل دادند. این بازی دارای هر دو توپ و به جیب زدن توپ ها به عنوان اشیاء بازی است. بیلیارد انگلیسی به دو توپ نشانه و یک توپ قرمز رنگ نیاز دارد. هدف این بازی کسب تعداد ثابتی از امتیازات یا کسب بیشترین امتیاز در یک بازه زمانی تعیین شده در شروع بازی است. در اسنوکر، بازی ها به صورت فریم سازماندهی می شوند.
اسنوکر روی یک میز و با همان اندازه توپ که برای بیلیارد انگلیسی استفاده می شود بازی می شود. بازی با 22 توپ که از یک توپ سفید، 15 توپ قرمز و شش توپ رنگی شماره گذاری شده شامل یک توپ زرد 2، یکی سبز 3، یک قهوه ای 4، یک آبی 5، یک صورتی 6 و یک توپ سیاه انجام می شود. بازیکن باید ابتدا یک توپ قرمز را به جیب بزند و سپس سعی کند هر رنگی را که می‌خواهد به جیب بزند و ارزش توپی را که به جیب زده است به ثمر برساند. سپس به طور متناوب توپ های قرمز و رنگی را به جیب می زند. هر توپ قرمز وقتی در جیب قرار می گیرد در جیب باقی می ماند، در حالی که رنگ ها وقتی در جیب قرار می گیرند، تا زمانی که قرمزها روی میز باقی می مانند، روی نقاط مربوطه قرار می گیرند. بازی تا زمانی ادامه می یابد که تنها شش رنگ روی میز باقی بماند.
اگر در زمان استراحت توپی به جیب زده شود، استراحت به طور خودکار معتبر است و بازیکنی که می شکند روی میز می ماند. اگر هیچ توپی در جیب نیست، حداقل چهار توپ شی باید پس از اولین تماس کیو بال با قفسه به یک یا چند ریل برخورد کنند تا شکستگی صحیح باشد. اگر این مورد برآورده شود، ضربه تغییر می کند و بازیکن دیگر بازی را به دست می گیرد. بیلیارد انگلیسی که در بریتانیا و در بسیاری از مستعمرات سابق بریتانیا به سادگی بیلیارد نامیده می شود، یک ورزش نشانه ای است که جنبه های بیلیارد کاروم و استخر را ترکیب می کند. هر بازیکن یا تیم از یک توپ نشانه متفاوت استفاده می کند.
شات شکست اولیه با توپ نشانه ای در دست پشت سر سیم گرفته می شود. در استراحت ابتدایی، زمانی در نظر گرفته می‌شود که بازی زمانی آغاز شده است که توپ نشانه با نوک نشانه برخورد کرده و از سیم سر عبور کند. در اطراف یک توپ شماره دار مانع که یک توپ جسم قانونی نیست، توپ مانع حرکت می کند (صرف نظر از اینکه توسط یک دست حرکت داده شده باشد یا خیر). اگر وقتی خطا رخ می دهد، توپ نشانه میز را ترک می کند، توپ در دست از آشپزخانه ادامه می یابد.
بازیکنی که حق گرفتن کیو بال را دارد باید از آشپزخانه به جلو بازی کند. در صورتی که تمام توپ‌های باقیمانده در آشپزخانه باشد و در نتیجه ضربه صحیحی ممکن نباشد، توپ نزدیک به رشته سر برداشته شده و روی نقطه پا قرار می‌گیرد. در زمان استراحت، توپ نشانه ممکن است در هر نقطه از آشپزخانه قرار گیرد. هیچ توپ خاصی نباید ابتدا زده شود و هیچ توپی نباید صدا شود.
هر توپی که در گلدان شکسته شود و با کارت هایی که بازیکن در اختیار دارد مطابقت نداشته باشد، در یک خط مستقیم از نقطه مثلث به میز برگردانده می شود و نوبت خود را از دست می دهد. بالا یک بازیکن همچنان به زدن دست خود و قرار دادن کارت ها رو به بالا تا زمانی که از دست داده یا خطا کند، ادامه می دهد. هر توپ گلدانی که با کارتی در دست آن بازیکن مطابقت نداشته باشد به میز برگردانده می شود و بازیکن بعدی نوبت او را می گیرد. قبل از اینکه بازیکن توپ نهایی خود را بسازد، باید به صورت شفاهی آخرین کارت را اعلام کند. بازی زمانی تمام می شود که بازیکنی که پشت میز است هیچ کارتی نداشته باشد.
سایر تماس های بالشتک بی اهمیت هستند، به جز مواردی که در زیر ممنوع شده است. اگر بازیکنی در ضربه بریک توپ را از روی میز بپرد، خطا محسوب می‌شود و بازیکن ورودی می‌تواند میز را در موقعیت بپذیرد و شوت کند، یا کیو توپ را در دست پشت سیم سر بگیرد و شوت کند. توپ های واضح نیازی به دستور ندارند، اما حریف حق دارد این موضوع را با بازیکنی که شوت می کند روشن کند. ضربه دو یا ترکیبی بدیهی تلقی نمی شود، در این صورت لازم است که توپ و جیب به وضوح مشخص شود. هنگام سفارش، نیازی به مشخص کردن جزئیاتی مانند لمس توپ های دیگر، کاربولی، ترکیب یا دوتایی و غیره نیست. اگر حداقل یک توپ شی پس از یک استراحت صحیح به جیب بیفتد، خط بازیکنی که ضربه را زده ادامه می یابد.
با این حال، اگر توپ 1 به عنوان بازیکنی که دقیقاً 100 امتیاز دارد نگه داشته می شود، توپ ها همگی مانند شروع بازی قرار می گیرند و بازیکن با توپ نشانه ای در دست در پشت سیم سر شوت می کند. وقتی بازیکن نودمین امتیاز خود را به دست می‌آورد، ضربه باید دقیقاً تعداد امتیازهای لازم برای رسیدن به 90 را کسب کند. اگر ضربه ای که امتیاز 90 را ایجاد می کند، امتیازی بیش از 90 برای بازیکن کسب کند، ضربه خطا است. هنگامی که بازیکنی برای امتیازهای 91 تا 100 بازی می کند، زدن یک توپ شی در یک ضربه خطا است.
هنگام زدن ضربه، هرگز لازم نیست جزئیاتی مانند تعداد بالشتک‌ها، بانک‌ها، بوسه‌ها، کاروم‌ها و غیره را مشخص کنید. هر توپی که در یک خطا به جیب زده شود، صرف نظر از اینکه متعلق به تیرانداز باشد یا حریف، در جیب باقی می‌ماند. هر بازیکنی که در 8-Ball یک ضربه بریک انجام می دهد می تواند به شوت بعدی خود ادامه دهد تا زمانی که به طور قانونی هر توپ شی را در زمان استراحت به جیب زده باشد. یک قفسه کامل از توپ های استاندارد بیلیارد به صورت تصادفی و بدون ترتیب از پیش تعیین شده جمع آوری می شود. به هر بازیکن 5 یا 7 کارت از عرشه کارت استخر پوکر داده می شود. پس از تعیین ترتیب بازی، یک بازیکن قفسه توپ ها را می شکند.
اگر بازیکنی کیو بال را غرق کند، حریف می تواند برای ضربه بعدی خود توپ کیو را جابجا کند. اگر بازیکنی توپ 8 را قبل از بقیه توپ های خود غرق کند، بازی را می بازد. بازیکنان همچنین اغلب شلیک های خود را صدا می زنند و جیبی را که در آن هدف قرار می دهند نام می برند.
اگر در حین ضربه بریک توپ به جیب زده شود، ضربه بریک نیز اصولا صحیح است. اما در این مواقع گاهی اوقات رینگینگ انجام می شود و دوباره شات بریک گرفته می شود. بازیکنی که توپ حریف را به جیب می‌زد، دو امتیاز کسب کرد، همانطور که هنوز در بیلیارد مدرن وجود دارد. بازیکنی که توپ حریف را از دست داد، خطا در نظر گرفته شد، یک امتیاز به مجموع حریف اضافه کرد. اگر توپ خودش پس از ضربه زدن به توپ حریف وارد جیب شود، تیرانداز دو امتیاز دریافت می کند. و بازیکن سه امتیاز را دریافت کرد اگر کیو بال در جیب قرار می گرفت بدون اینکه حتی به توپ حریف برخورد کند.
این بازی روی میز بیلیارد با همان ابعادی که برای اسنوکر استفاده می‌شود، بازی می‌شود و برای توپ‌ها و گرفتن توپ‌ها امتیاز کسب می‌شود. بیلیارد انگلیسی نیز، اما کمتر، به عنوان "بازی انگلیسی"، "بازی همه جانبه" و "بازی رایج" شناخته شده است. در اولین شوت بعد از استراحت، بازیکنی که حق ضربه زدن را دارد ممکن است یک ضربه اوت انجام دهد. این گزینه زمانی مفید است که یک شوت صحیح روی پایین ترین توپ ممکن یا دشوار نباشد. به اصطلاح یک ضربه آزاد یک شوت آزاد است که هیچ قانونی برای آن اعمال نمی شود. توپ نشانه فقط باید روی میز بماند، در غیر این صورت خطا است.
این بازی که "61-Pool" نیز نامیده می شود در اولین تورنمنت استخر قهرمانی آمریکا که در سال 1878 برگزار شد مورد استفاده قرار گرفت و سیریل دیون کانادایی برنده شد. بعداً در سال 1888، شمارش تعداد توپ‌هایی که یک بازیکن به جیب می‌زند و نه مقدار عددی آنها، عادلانه‌تر تصور می‌شد.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروشگاه لوازم بیلیارد کلیک کنید
بنابراین، Continuous Pool جایگزین Fifteen-Ball Pool به عنوان بازی قهرمانی شد. بازیکنی که آخرین توپ یک قفسه را فرو می‌برد، قفسه بعدی را می‌شکند و مجموع امتیاز او به طور "مستمر" از یک قفسه به قفسه دیگر حفظ می‌شد.
برای اجرای یک ضربه صحیح، توپ شی با کمترین تعداد توپ های باقی مانده روی میز همیشه باید ابتدا بازی شود. اگر این عمل انجام شود و توپ شیء نامیده شده در جیب فراخوانی شده قرار گیرد، نوبت بازیکن ادامه می یابد. برخی از قوانین اصلی برای بیلیارد وجود دارد که اگر برای اولین بار بازیکنی هستید باید بدانید. توپ ها در ابتدای هر بازی چیده می شوند و یک بازیکن با کیو توپ می شکند.
اگر یک توپ شی در هنگام استراحت به جیب زده شود، استراحت به طور خودکار معتبر است و بازیکنی که استراحت می کند روی میز می ماند. اگر این مورد برآورده شود، ضربه تغییر می کند و بازیکن دیگر همانطور که دروغ می گوید بازی را بر عهده می گیرد. چگونه یک بازی بیلیارد را شروع می کنید؟ به عنوان یک قاعده، بازیکنان برای تعیین اینکه چه کسی بازی را شروع می کند، سکه را تلنگر می کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کافه بیلیارد بازدید نمایید
بازیکنی که ابتدا تیراندازی می کند، سپس برای اولین ضربه استراحت خود آماده می شود.
در حالی که بازیکنان استخر متوسط یا پیشرفته نباید مشکل زیادی در بازی بیلیارد داشته باشند، افراد مبتدی این مشکل را خواهند داشت.
اگر توپ سوم نزدیک است، باید مراقب بود که بر اساس قسمت اول این قانون روی آن توپ خطا نشود. بازیکن اول با توپ سفید و حریف با توپ زرد بازی می کند. هر بازیکن در طول بازی، توپ خود را نگه می دارد.
این بازی روی میز بیلیارد با همان ابعادی که برای اسنوکر استفاده می‌شود، بازی می‌شود و برای توپ‌ها و گرفتن توپ‌ها امتیاز کسب می‌شود. بیلیارد انگلیسی نیز، اما کمتر، به عنوان "بازی انگلیسی"، "بازی همه جانبه" و "بازی رایج" شناخته شده است. در تمام بازی‌های بیلیارد جیبی، زمانی که ضربه‌ای منجر به ضربه زدن به کیو‌بال یا هر توپی که از روی میز پریده است، شود، ضربه خطا است. تمام توپ های شی پریده زمانی که همه توپ ها از حرکت باز ایستاده اند خال خال هستند. قوانین بازی را برای قرار دادن کیو بال در بازی پس از خطای کیو بال پرش ببینید. شات شکست اولیه با توپ نشانه ای در دست پشت سر سیم گرفته می شود.
به ازای هر توپی که در جیب قرار می‌گیرد، یک امتیاز به دست می‌آید که در آن خطایی صورت نگیرد. یک بازی معمولی ممکن است به یک بازیکن نیاز داشته باشد که 100 امتیاز برای برنده شدن کسب کند. در مسابقات حرفه ای، استخر مستقیم معمولا تا 125 امتیاز بازی می شود. استخر مستقیم یک بازی کال جیبی است، به این معنی که بازیکن باید توپ و جیب مورد نظر را در هر ضربه نشان دهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کافه بیلیارد بازدید نمایید
هنگامی که بازیکنی توپ نشانه را در دست پشت سیم دارد، باید توپ را قبل از تماس با بالشتک یا توپ شی به نقطه‌ای خارج از آشپزخانه ببرد.
کت و شلوار آنها، و بدون غرق شدن توپ 8 در اوایل به طور تصادفی. در بریتانیا این بازی معمولاً در میخانه ها انجام می شود و به صورت رقابتی در لیگ های دو طرف اقیانوس اطلس بازی می شود. معتبرترین تورنمنت ها از جمله مسابقات آزاد جهانی توسط تور بین المللی استخر حمایت و تایید می شود. قوانین از مکانی به مکان دیگر بسیار متفاوت است (و بین قاره ها به حدی که به سبک بریتانیایی هشت توپ استخر/بلکبال به درستی به عنوان یک بازی جداگانه در نظر گرفته می شود). سالن های استخر در آمریکای شمالی به طور فزاینده ای بر اساس قوانین استاندارد بین المللی انجمن جهانی استخر-بیلیارد تطبیق می یابند. رشد لیگ های آماتور محلی، منطقه ای و ملی ممکن است در نهایت این سردرگمی را کاهش دهد.
هر توپ قرمز وقتی در جیب قرار می گیرد در جیب باقی می ماند، در حالی که رنگ ها وقتی در جیب قرار می گیرند، تا زمانی که قرمزها روی میز باقی می مانند، روی نقاط مربوطه قرار می گیرند. بازی تا زمانی ادامه می یابد که تنها شش رنگ روی میز باقی بماند. در نهایت، شش توپ رنگی باید به ترتیب مقادیرشان در جیب قرار گیرند. وقتی آخرین توپ به جیب زد، بازی به پایان می رسد. در حین بازی، زمانی که بازیکنی نتواند به توپی ضربه بزند که طبق قوانین او را ملزم به ضربه زدن می کند، گفته می شود که اسنوکر شده و نوبت خود را از دست می دهد. استخر، که بیشتر به عنوان بیلیارد جیبی شناخته می‌شود، اصطلاحی است برای تعدادی از ورزش‌ها و بازی‌هایی که روی یک میز بیلیارد شش جیبی انجام می‌شوند، از جمله استخر هشت توپ، نه توپ و مستقیم.
بیلیارد Three Cushion با سه توپ قرمز، زرد و سفید بازی می شود. هدف این است که توپ نشانه به دو توپ دیگر روی میز به همراه سه یا چند ریل برخورد کند. بازی‌های چرخشی از بازیکنان می‌خواهند تا با توپی که کمترین شماره روی میز است تماس قانونی برقرار کنند یا خطا نامیده می‌شود.
از این میان، نه توپ محبوب ترین و غالب ترین بازی حرفه ای است که ده توپ بزرگترین رقیب آن است. تورها و تورنمنت‌های محلی و منطقه‌ای زیادی وجود دارد که با نه توپ به رقابت می‌پردازند. انجمن جهانی استخر-بیلیارد و وابسته به آن، کنگره بیلیارد آمریکا، قوانین استاندارد جهانی را منتشر می کنند.
اولین بازی چرخشی، که در ابتدا با نام 61 شناخته می شد، به عنوان گونه ای از استخر پانزده توپ در اواسط قرن نوزدهم آغاز شد. نام «چرخش» از نحوه قرارگیری توپ‌ها در اطراف میز در شیکاگو گرفته شده است. 61 تغییرات زیادی برای خود ایجاد کرده است مانند چرخش آمریکایی، هفت توپ، نه توپ، ده توپ و استخر کلی.
اگر پس از استراحت حداقل یک توپ وارد یکی از شش جیب روی میز شود، آن‌گاه فردی که شکسته است به شوتزنی ادامه می‌دهد. تیرانداز باید با شلیک یک توپ شماره گذاری شده شروع کند، توپ را به جیب بزند، سپس همین روند را برای توپ های دو توپ، سه توپ، چهار توپ، و غیره در تمام توپ ها از جمله توپ های 9 انجام دهد. توپ پس از اینکه آن بازیکن توپ 9 را ساخت، بازی تمام می شود و آن شخص برنده شده است.
بیلیارد انگلیسی که در بریتانیا و در بسیاری از مستعمرات سابق بریتانیا به سادگی بیلیارد نامیده می شود، یک ورزش نشانه ای است که جنبه های بیلیارد کاروم و استخر را ترکیب می کند.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروشگاه لوازم بیلیارد کلیک کنید
دو توپ نشانه و یک توپ جسم قرمز استفاده می شود. هر بازیکن یا تیم از یک توپ نشانه متفاوت استفاده می کند.
استخر یک طبقه‌بندی از ورزش‌های کلیدی است که روی میزی با شش جیب در امتداد ریل‌ها انجام می‌شود که توپ‌ها در آن قرار می‌گیرند. برخی از معروف‌ترین آنها عبارتند از: هشت توپ، بلکبال، نه توپ، ده توپ، هفت توپ، استخر مستقیم، یک جیبی و استخر بانک. اگر توپ نشانه قبل از شلیک توپ مورد نیاز را لمس کند، بازیکن می‌تواند به سمت آن شلیک کند، مشروط بر اینکه ضربه معمولی انجام شود. اگر در یک شوت، کیو بال بیش از یک بار به کیو بال برخورد کند، یا زمانی که یا پس از تماس کیو بال با توپ شی در تماس باشد، ضربه خطا است.
تمام توپ های قرمز در یک آرایش مرتب شده اند. با سکته مغزی با استفاده از چوب نشانه شکسته می شود. بازیکنی که در پایان توپ سیاه را به جیب بزند و با بالاترین امتیاز به پایان برسد برنده اعلام می شود. بازی به صورت تیمی و انفرادی انجام می شود. در ایالات متحده، رایج ترین بازی استخر بازی هشت توپ است که در آغاز قرن بیستم ظاهر شد.
چیزی که در جامعه بیلیارد به عنوان "break n' run" شناخته می شود. برای انجام قیاسی که سعی می کنم تنظیم کنم. بازی های دیگر عبارتند از Straight Rail یا Free Game. برای به دست آوردن یک امتیاز، باید توپ کیو فقط به دو توپ دیگر ضربه بزند. Balkline یک بازی دیگر مانند Straight Rail است، اما میز دارای خطوطی است که از هر ریل 18 اینچ فاصله دارند که 9 جعبه روی میز ایجاد می کند. اگر بازیکنی یک یا دو جعبه بسازد، بسته به بازی، Straight Rail در یک جعبه بیلیارد می زند و آن را می راند.
تجمع ذرات روی پارچه بر رفتار توپ تأثیر می گذارد و نیاز به تمیز کردن مکرر پارچه دارد. اگرچه یک ورزش ثابت با قوانین وجود نداشت، این فعالیت روی میز در طول قرن‌های بعد کاملاً محبوب شد و تا انگلستان گسترش یافت. یکی از اولین ورزش های نشانه ای که در اواخر قرن 18 به شکل بیلیارد کاروم ساخته شد.
«گچ» همچنین ممکن است به مخروطی از گچ دستی ریز و سفید اشاره داشته باشد. مانند تالک می توان از آن برای کاهش اصطکاک بین نشانه و دست پل در هنگام عکسبرداری استفاده کرد تا ضربه ای نرم تر داشته باشد. برخی از مارک های گچ دستی در واقع از تالک فشرده ساخته شده اند. (از گچ نوک برای این منظور استفاده نمی شود زیرا ساینده است، رنگ آمیزی با دست دارد و استفاده از آن دشوار است.) بسیاری از بازیکنان به دلیل نامرتب بودن این پودرها، دستکش استخری صاف را به گچ دستی یا تالک ترجیح می دهند.
این جایی است که توپ بیلیارد به سمت ریل ضربه می زند تا از یک بالشتک به عنوان بخشی از شوت - احتمالاً حتی سه، چهار یا پنج ریل و به جیب بازگردد. با توجه به این پیشرفت‌های مهارتی در ریل مستقیم، بازی بالکلاین به زودی توسعه یافت تا بازیکنان نتوانند توپ‌ها را برای مدت طولانی در یک قسمت از میز جمع‌آوری کنند و اثربخشی ضربه‌های پرستار را بسیار محدود کند. در بازی بالک لاین، بازیکنان باید حداقل یک توپ شی را پس از کسب تعداد مشخصی از ریل، از کنار خط بالکلین موازی با هر ریل عبور دهند.
با یک میز بزرگتر، قرار دادن میزها در جیب و در واقع دیدن یک عکس بسیار سخت تر است. میز اسنوکر در مقایسه با میز بیلیارد دارای جیب های کوچک تری است و در مقایسه با استخر، ضربه زدن به اسنوکر سخت تر می شود. بسیاری از بازیکنان اسنوکر به دلیل تفاوت در اندازه، استخر را بیشتر دوست دارند. آنها این واقعیت را دوست دارند که با یک میز کوچکتر باید توپ ها را با فاصله کمتری به جیب بزنند.
بازیکنی که آخرین توپ یک قفسه را فرو می‌برد، قفسه بعدی را می‌شکند و مجموع امتیاز او به طور "مستمر" از یک قفسه به قفسه دیگر حفظ می‌شد. از سال 1878 تا 1956، مسابقات قهرمانی استخر و بیلیارد تقریباً سالانه برگزار می‌شد و مسابقات چالشی تک به تک ماه‌های باقیمانده را پر می‌کرد. گاهی اوقات، از جمله در طول جنگ داخلی، نتایج بیلیارد پوشش وسیع تری نسبت به اخبار جنگ دریافت می کرد. بازیکنان به قدری شهرت داشتند که کارت های سیگار با آنها صادر می شد. استخر چندین بار به عنوان یک تفریح محبوب برای سربازان به جنگ رفت.
تقریباً در زمان انقلاب صنعتی بود که ترکیبات جدیدتری شکل گرفت که چسبندگی بهتری برای توپ فراهم می کرد. این زمانی است که انگلیسی ها شروع به آزمایش چرخش کناری یا استفاده از حلقه روی توپ کردند. این به زودی به بازیکنان آمریکایی معرفی شد و اصطلاح "انگلیسی روی توپ" به این صورت بود.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین فروشگاه لوازم بیلیارد کلیک کنید
نشانه‌های اسنوکر نیز بسیار طولانی‌تر از نشانه‌های سنتی استخر است، که عمدتاً به دلیل طولانی‌تر بودن میز است. اگرچه هنگام بازی روی میز اسنوکر می توانید از نشانه استخر استفاده کنید و بالعکس. اسنوکر یک بازی محبوب است که شامل دو بازیکن، یک میز اسنوکر، نشانه و توپ های رنگی است.
این بازی‌ها بازی‌هایی هستند که با سه یا گاهی چهار توپ، روی یک میز بدون سوراخ انجام می‌شوند که هدف آن ضربه زدن به یک توپ شی با یک توپ نشانه‌ای است، سپس توپ نشانه‌ای از یک یا چند بالشتک برگشته و ضربه‌ای بزند. توپ شی دوم تغییرات شامل ریل مستقیم، بالکلین، تک بالشتک، سه بالشتک، پنج پین و چهار گوی و غیره است. مانند استخر، اگر با هشت توپ بازی می کنید، هدف این است که پس از اینکه توپ های خود را به جیب زدید، چه توپ های جامد و چه راه راه، هشت توپ را وارد کنید.
انواع مختلف بیلیارد؛ ابداع شد - بازی هایی با نام مانند اهرام، حوضچه زندگی و پی سیاه. بازی‌های جدید محبوبیت پیدا کردند و چمبرلین باهوش شروع به اضافه کردن توپ‌های رنگی مختلف کرد تا اینکه یک شکل بومی اما قابل بازی از اسنوکر شکل گرفت. تاریخ می گوید که خوابگاه اولیه اسنوکر شامل 15 رنگ قرمز بود اما فقط یک رنگ سفید، زرد، سبز صورتی و مشکی. چند سال بعد رنگ‌های قهوه‌ای و آبی به آن اضافه شدند و به همان ترتیبی که اسنوکر امروزی به ما می‌دادند. در سال 1885، جان رابرتز در آن زمان یک بازیکن برتر بیلیارد به چمبرلین که در هند بود معرفی شد. این بازی توسط رابرتز به بریتانیا معرفی شد و جهان امروز آن را بازی می کند.
در چنین حالتی، بازیکنان گرز را برگردانده و از دسته آن برای ضربه زدن به توپ استفاده می‌کنند. دسته را «queue» به معنای «دم» می نامیدند که از آن کلمه «cue» به دست می آید. زنان مجبور به استفاده از گرز می شدند زیرا احساس می شد بیشتر احتمال دارد پارچه را با نشانه شکل دهنده پاره کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کافه بیلیارد بازدید نمایید
در طول مسیر، او همچنین اولین بازیکنی بود که یک "دبل بزرگ" را به پایان رساند و هم در زمان و هم در قالب امتیاز مسابقات قهرمانی جهانی بیلیارد به دست آورد.