در آفریقای جنوبی، دارندگان مدرک LL.B، که یک سال شاگردی را به پایان رسانده اند و در وکالت پذیرفته شده اند، می توانند در مکاتبات کتبی از عنوان "Advocate" به اختصار "Adv" استفاده کنند. دارندگان مدرک LL.B که دو سال کارآموزی را با یک وکیل اصلی گذرانده اند و هر چهار امتحان هیئت مدیره را گذرانده اند، می توانند به عنوان "وکیل" پذیرفته شوند و خود را به عنوان وکیل معرفی کنند. به همین ترتیب، فارغ التحصیلان حقوق ایتالیایی که واجد شرایط وکالت هستند، از عنوان "Avvocato" که به اختصار "Avv" نامیده می شود، استفاده می کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که غیر وکلا مجاز به ارائه چنین خدماتی هستند.
قبل از انتخاب خدمات ارجاع وکیل، در مورد صلاحیت های شامل وکیل و فرآیند غربالگری بپرسید. از نظر تاریخی در اکثر کشورهای اروپایی وکلا با عنوان دکتر خطاب می‌شدند و کشورهای خارج از اروپا عموماً از رویه کشور اروپایی که از طریق استعمار نفوذ سیاسی داشت پیروی می‌کردند. اولین مدارک دانشگاهی، که با دانشکده حقوق دانشگاه بولونیا در قرن یازدهم شروع شد، همگی مدرک حقوق و دکترا بودند.
لطفاً جهت دسترسی به لیست بهترین وکیل کلیک کنید
مدارک تحصیلی در رشته‌های دیگر تا قرن سیزدهم شروع نشد، اما دکتر همچنان تا قرن بیستم تنها مدرک ارائه شده در بسیاری از دانشگاه‌های قدیمی بود. بنابراین، در بسیاری از کشورهای اروپای جنوبی، از جمله پرتغال، ایتالیا و مالت، وکلا به طور سنتی به عنوان "پزشک" خطاب می‌شوند، این عمل به بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی و ماکائو منتقل شده است.
در آمریکا، انجمن وکلای آمریکا تصمیم می‌گیرد که کدام دانشکده‌های حقوقی را تأیید کند و در نتیجه کدام یک از آنها قابل احترام‌تر تلقی شوند. در انگلستان و ولز، دوره آموزش حرفه ای وکالت باید گذرانده شود تا حق کار داشته باشد و به عنوان وکیل مدافع نام برده شود. دانشجویانی که تصمیم دارند یک موضوع غیرحقوقی را در سطح مدرک دنبال کنند، می‌توانند در عوض، قبل از شروع دوره آموزشی حقوقی یا BPTC، مدرک دیپلم حقوق را پس از اخذ مدرک تحصیلی خود بخوانند.
اصطلاح "پزشک" از آن زمان به بعد استفاده نشد، اگرچه هنوز یک عنوان قانونی در ایتالیا و در بسیاری از کشورهای خارج از اروپا استفاده می شود. در برخی دیگر، استفاده از وکیل اختیاری است و ممکن است به جای آن از بانک‌ها، شرکت‌های مالکیت یا مشاوران املاک استفاده شود. در برخی از حوزه های قضایی قانون مدنی، معاملات املاک توسط دفاتر اسناد رسمی قانون مدنی انجام می شود.
در ایالات متحده و کشورهایی که از مدل آمریکایی پیروی می کنند، (مانند کانادا به استثنای استان کبک)، دانشکده های حقوق، دانشکده های فارغ التحصیل/حرفه ای هستند که مدرک لیسانس پیش نیاز پذیرش است. اکثر دانشکده های حقوق بخشی از دانشگاه ها هستند اما تعداد کمی موسسات مستقل هستند. دانشکده های حقوق در ایالات متحده و کانادا به دانشجویان فارغ التحصیل مدرک J.D (دکتر حقوقی/دکتر حقوق) را به عنوان مدرک حقوقی شاغل اعطا می کنند. چندین کشور که در ابتدا دارای دو یا چند حرفه وکالت بودند، از آن زمان مشاغل خود را در یک نوع وکالت با هم ادغام یا متحد کردند.
سایر حوزه های قضایی، بر اساس قانون، سنت، یا حکم دادگاه، چنین اختیاراتی را به انجمن حرفه ای که همه وکلا باید به آن تعلق داشته باشند، اعطا کرده اند. در ایالات متحده، چنین انجمن هایی به عنوان کانون های وکلای اجباری، یکپارچه یا یکپارچه شناخته می شوند. در کشورهای مشترک المنافع، سازمان های مشابه به عنوان مسافرخانه های دادگاه، شوراهای وکلا یا انجمن های حقوقی شناخته می شوند. در کشورهای قانون مدنی، سازمان‌های مشابه به عنوان احکام وکلای دادگستری، اتاق‌های وکلای دادگستری، دانشکده‌های وکلای دادگستری، دانشکده‌های وکلا یا نام‌های مشابه شناخته می‌شوند. به طور کلی، غیر عضوی که در حال وکالت گرفتار می شود ممکن است مسئول جرم فعالیت غیرمجاز وکالت باشد. در اکثر کشورهای قانون مدنی، وکلا به طور کلی آموزش حقوقی خود را بر اساس تخصص انتخابی خود ساختار می دهند.
وکلای مدافع جنایی در دفاع از کسانی که متهم به هر جنایتی هستند تخصص دارند. در انگلستان وکلای دادگستری به دو دسته وکلای دادگستری که در دادگاه های بالاتر اقامه دعوا می کنند و وکلای دادگستری که کارهای اداری انجام می دهند و در دادگاه های پایین تر شکایت می کنند تقسیم می شوند. در ایالات متحده، وکلای دادگستری اغلب در زمینه های محدودی از قانون، مانند جنایی، طلاق، شرکتی، وثیقه، یا صدمات شخصی تخصص دارند، اگرچه بسیاری از آنها در عمل عمومی دخیل هستند. در کشورهای دیگر، به ویژه بریتانیا و ایالات متحده، حقوق عمدتاً در دانشکده های حقوق تدریس می شود.
در انگلستان و ولز، طبقه خاصی از متخصصان حقوقی - حمل و نقل دارای مجوز - نیز مجاز به انجام خدمات حمل و نقل برای پاداش هستند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت بنیاد وکلا بازدید نمایید
این کشورها «وکیل» به معنای آمریکایی ندارند، تا آنجا که این اصطلاح به یک نوع ارائه دهنده خدمات حقوقی همه منظوره اشاره دارد. بلکه حرفه وکالت آنها متشکل از تعداد زیادی از انواع مختلف افراد آموزش دیده وکالت، معروف به حقوقدان است که برخی از آنها وکلا هستند و مجوز فعالیت در دادگاه ها را دارند. فرموله کردن کلیات دقیق که همه کشورهای دارای مشاغل حقوقی متعدد را پوشش دهد دشوار است زیرا هر کشور به طور سنتی روش خاص خود را برای تقسیم کار حقوقی بین انواع مختلف متخصصان حقوقی خود داشته است. شایان ذکر است، انگلستان، مادر حوزه های قضایی کامن لا، از قرون وسطی با پیچیدگی مشابهی در حرفه های حقوقی خود ظهور کرد، اما سپس در قرن نوزدهم به یک تقسیم بندی واحد بین وکلا و وکیل تبدیل شد. این دو نوع همیشه در انحصار وکالت نبودند، زیرا با دفاتر اسناد رسمی قانون مدنی همزیستی داشتند. در عمل، مراجع قانونی از حق خود برای تعیین اینکه چه کسی به عنوان وکیل شناخته می شود استفاده می کنند.
در کشورهای دیگر، حقوقدانانی که دارای مدرک حقوق هستند، مجاز به ارائه مشاوره حقوقی به افراد یا شرکت های بزرگ هستند و اگر فاقد مجوز باشند و نتوانند در دادگاه حضور یابند، موضوعیت ندارد. گاهی اوقات دفاتر اسناد رسمی قانون مدنی مانند بلژیک مجاز به ارائه مشاوره حقوقی هستند. بسیاری از کانون های وکلای محلی برنامه های داوری هزینه دارند تا به مشتریان کمک کنند تا اختلافات مربوط به حق الزحمه را با وکلا حل کنند. برنامه داوری حق الزحمه اجباری وکلای ایالتی که از طریق کانون های وکلای محلی اجرا می شود، می تواند به حل اختلافات مربوط به حق الوکاله و موکل بدون نیاز به مراجعه به دادگاه کمک کند. اگر هیچ برنامه محلی برای رسیدگی به اختلاف هزینه شما وجود ندارد یا اگر تضاد منافع با برنامه محلی در پرونده شما وجود دارد، با برنامه وزارت امور خارجه وکلای ایالتی تماس بگیرید. همانطور که در بالا توضیح داده شد، وکلا باید آزمون وکالت را پشت سر بگذارند و در دادگاه وکالت کنند.